به درو دیوارهای اتاقم یک عالمه عکس چسبوندم.یه طرف و نگاه می کنی عکس والا مقام ترین بسیجی زمان رو چسبوندم. اونیکه الگوی تمام بچه بسیجی ها رزمنده ها است.

اونطرف دیگه رو می بینی عکس شهید همت یه خورده بالاتر عکس شهید گمنام اونطرف عکس شهید خرازی که داره می خنده یه خورده پایین تر عکس شهید متوسلیان همه این عکس ها رو به صورت دایره وار چسبوندم وسط این عکس ها یعنی وسط این دایره یه عکس دسته جمعی از شهداست که دارن وضو می گیرن بالای تمام این عکس ها هم عکس      شیش گوشه اقا امام حسین علیه السلام رو چسبونده ام.

هر لحظه که میام تو اتاقم و چشمم به این عکس ها می افته چند دقیقه می شینم تو اتاق و به عکس ها خیره می شم،خیلی احساس شرمندگی می کنم با خودم می گم شما کجا و من کجا. منی که همین الان دارم از ... میام.

به خدا من در مقابل عکس شهدا هم شرمنده ام.با دیدن این عکس ها فقط هر لحظه به خودم میام که باید بیشتر از اینها حواسم و جمع کنم تو این دنیای امروز وقتی پام و از درون خونه می ذارم بیرون تمام مفاسد به من روی میارن.ولی این منم که باید با الهام از خون شهدا جلوی هر مفسده ای در جامعه رو بگیرم.چرا؟چون من یک بسیجی ام.

بله اگر روزی بسیجی ها رفتند و جنگیدند و شهید شدند خب اونها که به وظیفه شون عمل کردن اما ما هم دراین دوران باید خصلت بسیجی بودن خودمون رو حفظ کنیم.این شعار ها و پیام ها بیخودی نیست که حفظ ارزش خون شهدا کمتر از شهادت نیست.واقعا هم نیست اگر کمی فکر کنیم می فهمیم که اونها روزی برای حفظ ناموس و شرف و دین پای به عرصه دفاع از مملکت گذاشتند خب اگر ما امروز راه اونهارو تداوم نبخشیم ...

ان شاءالله بتونیم تا جوونیم مزه خوش بسیجی بودن رو حس کنیم و تا جوونیم در رکاب مهدی فاطمه(عج) بسیجی گونه به شهادت برسیم.

نوشته شده توسط : بسیجی عاشق

نظرات دیگران [ نظر]